Po zakończeniu II wojny światowej w dniu 9 maja 1945 r. i po odzyskaniu prastarych Ziem Piastowskich na tę Ziemię Mazurską przybyła transportem repatriacyjnym ludność z Wołynia do miejscowości Grinhagen, obecnie Zielonka Pasłęcka.Miejscowość ta z początku otrzymała nazwę Wołyniec i przez pewien czas nazwa ta utrzymywała się prawomocnie. Nazwa ta pochodziła od ludności, która przybyła z Wołynia.
Później zmieniono nazwę na Zielonkę Wołyńską a w 1949 r. na Zielonkę Pasłęcką. Transport ten wyjechał z Łucka w dniu 17 czerwca 1945 r. , składał się z ludności pochodzącej z okolic Łucka jak: Rożyszcze, Kopaczówka, Aleksandrówka, Ulaniki, Ożerce, Wólka Sadowska, Horodyńskie Budki, Podgórze, Bejnarówka i inne.Był to transport duży, przybył na miejsce w dniu 14 lipca 1945 r.
Nad transportem w czasie podróży czuwali: nauczycielka z Wołynia pani Michałowska i pan Tuński Stanisław, do których w razie potrzeby zwracano się w czasie podróży. Przybyła ludność zajmowała gospodarstwa wolne, bądź też zamieszkałe jeszcze przez Niemców. Początkowo panował tu chaos.Pierwszymi organami władzy na tym terenie był wójt i sołtys. Wójtem przez kilka miesięcy był pan Sypczak, a sołtysem pan Leśniewicz Oktawian. Ludność osiedlała się, ale nadszedł wrzesień, a z nim i rok szkolny. Przystąpiono do organizowania szkoły.
Pierwszym kierownikiem i organizatorem szkoły był pan Roman Jarosz. Z panem Jaroszem organizowała i przygotowywała spisy dzieci nauczycielka Jadwiga Michałowska, która znając dzieci i otoczenie, ściągnęła do szkoły dużo dzieci. Do pracy była również zaangażowana nauczycielka Jadwiga Jarzębowska. Praca w tej szkole była początkowo dosyć ciężka, ponieważ nie było zeszytów ani książek...
W grudniu 1945 r. przybyła i zaangażowała się do pracy w tut. szkole nauczycielka repartiantka Genowefa Żemaytis. Przybyła także w styczniu 1946 r. naucz. Józefa Kwaśniewska, która wróciła z Syberii. Nauczycielka Jadwiga Jarzębowska po feriach zimowych opuszcza szkołę i przenosi się do Sopotu. Szkoła w tym czasie liczy 106 uczniów. Było tylko 5 klas. W połowie marca 1946 r. ubywa kierownik szkoły Roman Jarosz, a od kwietnia b.r. obejmuje stanowiskokierownika szkoły Aleksander Chromiak. W roku szkolnym 1946 - 47 szkoła się rozwija, powstaje klasa VI.
Wołyniec staje się szkołą zbiorczą. Przybywają dzieci do kl.V lub VI z rejonów: Marlewo, Orliniec, Koronowo (obecnie Marzewo, Drulity i Kronin). Rejon szkoły był bardzo rozległy. W zasadniczym budynku szkolnym były trzy klasy lekcyjne, a dwie sale lekcyjne były w budynku GS. Z końcem roku szkolnego odbywa się wycieczka szkolna z kl.V i VI do Gdańska, Gdyni i Helu. W roku szkolnym 1947-48 kierownictwo szkoły powierzono pani Michałowskiej. Nauczycieli pozostało tylko troje: p.p. Michałowska, Kwaśniewska, Żemaytis. Klasy są łączone z braku nauczycieli.
W tym samym roku powstaje kl. VII. Szkoła liczy 176 dzieci. W roku szkolnym 1948-49 szkoła liczy 210 dzieci. Praca przy trzech siłach nauczycielskich jest niewymiernie ciężka. Odbywają się akademie i uroczystości szkolne związane z wydarzeniami historycznymi 1969 - 1970 r.
31 sierpnia 1969 rok. Data ta zapewne długo pozostanie w pamięci mieszkańców Zielonki Pasłęckiej. W tym dniu odbyło się uroczyste przekazanie władzom szkolnym nowo wybudowanej szkoły podstawowej.Uroczystość odbyła się w piękną, słoneczną niedzielę na nowym boisku szkolnym. Obecne były władze szkolne, gospodarze gromady, a także przedstawiciele Warmińskiego Przedsiębiorstwa Budowlanego, które były wykonawcą obiektu. Symboliczny klucz do nowej szkoły wręczył kierownikowi szkoły Józefowi Radziejewskiemu kierownik budowy Henryk Mikołajczyk.
Po ciekawej części artystycznej, którą przygotowała tutejsza młodzież pod kierownictwem pani Danuty Zakrzewskiej, nastąpiło zwiedzanie nowej szkoły przez gości i zebraną ludność.
Kierownicy i dyrektorzy szkoły:
